30/11/08
Πηγα σε μια χριστουγεννιατικη εκδηλωση στην εταιρεια που δουλευε ο πατερας μου.. Ο πατερας μου με συστησε με εκεινον.. Δουλευαν μαζι.. Καποια στιγμη του ζητησα εναν αναπτηρα για να αναψω κατι κερια.. "Μας τα πηρες ολα! Καρδια, μυαλο, αναπτηρα, τα παντα!" , ειπε.. Χαμογελασα.. Εκει αρχισαν ολα.. Εκεινη τη μερα ειχα ενα συναισθημα απεριγραπτο, και το “All I want for christmas is you” ηταν κατι που με σημαδεψε εκεινη τη μερα... Οποτε εβρισκα ευκαιρια πηγαινα στην εταιρεια εστω για να τον δω λιγο.. Τον Αυγουστο του 2009 τον εκανα φιλο στο facebook, με δεχτηκε,καποιες φορες μιλουσαμε, τελειως τυπικα..
13/12/09
Παλι χριστουγεννιατικη εκδηλωση της εταιρειας.. Καποια στιγμη το απογευμα καθομουν στο γραφειο του πατερα μου.. Ηρθε και εκεινος, μιλουσαμε για μουσικη και διαφορα και του εβαζα καποια τραγουδια.. Τραγουδια που ειχαν νοημα εκεινη την ωρα.. Ετρεμαν τα χερια μου.. Μεχρι που του ειπα να κρατησει εκεινος το κινητο για να μην καταλαβει οτι τρεμω.. Τα χριστουγεννα πιασαμε μια ενδιφερουσα συζητηση στο facebook και ανταλλαξαμε τηλεφωνα γιατι "κουραστηκαν τα ματια μας απο τον υπολογιστη".. Επικοινωνουσαμε καθε μερα με μηνυματα, με τηλεφωνηματα, ως φιλοι. Καθε Δευτερα ερχοταν στην περιοχη που μενω λογω δουλειας.. Συναντιομασταν για λιγο, πηγαιναμε μια βολτα λεγαμε τα νεα μας και φευγαμε..Καποιες φορες που σταματουσαμε επικοινωνια νιωθαμε να εχουμε ένα κενο μεσα μας.. Και οι 2 μας.. Αλλα καθε Δευτερα συναντιομασταν οπότε η διακοπη επικοινωνιας δεν κρατουσε πολυ..
6/2/10
Του ειχα υποσχεθει πως καποια μερα θα του κανω μια μακαροναδα.. Εκεινη η μερα εφτασε... Πηγα σπιτι του, μαγειραψαμε μαζι, γελασαμε, περασαμε υπεροχα! Το ιδιο βραδυ ανεβασε στο facebook, το "Εξαιρεσεις" γραφοντας .. "Το ξερεις μ`αρεσεις...!" Την Δευτερα παλι το ιδιο.. Την Τεταρτη ομως ηρθε εκτος δουλειας εδω.. Συναντηθηκαμε, φιληθηκαμε... Εκει τα εχασα.. ολος ο κοσμος σταματησε.. Δεν υπηρχε κανεις.. Μονο εγω και αυτος..! Απο τοτε ειμασταν μαζι, καθε μερα ξυπνουσαμε ο ενας τον αλλον με ενα γλυκο τηλεφωνημα..! Ειμασταν μαζι υπεροχα, ερχοταν εδω, πηγαινα εκει.. Ολα αυτα για εναν μηνα, ωσπου μαλωσαμε.. χωρισαμε.. Μετα απο λιγο καιρο ξανα μιλησαμε, και καποια Δευτερα συναντηθηκαμε παλι.. Ξανα μαζι οι δυο μας - οχι για πολυ, οπως πριν- .. "Εμεις οι δυο εχουμε μια χημεια που δεν θα σβησει ποτε".. ελεγε.. Αστεριονα με φωναζε.. Λατρεια.. Πολλες φορες χωριζαμε, πολλες τα ξανα βρισκαμε..Μαζι καναμε τα παντα.. φευγαμε θαλασσα, γυρνουσαμε, όλα κρυφα απο ολους.. Ολα αυτα μεχρι τον Ιουλιο του 2010.. Απο καποιον χωρισμο και μετα αρχισαμε να απομακρυνομαστε.. Όταν μιλουσαμε λεγαμε απλως τα νεα μας.. Δευτερα τοτε δεν υπηρχε γιατι παραιτηθηκε λογω ωραριου..
17/3/12
Μετα απο 1 μιση χρονο που ειχα να τον δω, πηγα εκει που μενει και κανονισαμε να συναντηθουμε για καφε.. Πηγαμε σπιτι.. Σε καποια φαση αμηχανιας ειπε.. "Ειναι καποιες χημειες που δεν σβηνουνε ποτε.." και εκει αγκαλιαστηκαμε... Μετα βγηκαμε για ποτο.. "Σημερα θα σε παω παντου" μου ειπε.. Ετσι κι εκανε.. Απο καφε σε Lounge, απο lounge σε hard rock, απο hard rock σε ηπιο rock, απο ηπιο rock σε club Και απο club σε μπουζουκια.. Περασαμε μια υπεροχη βραδια και ενω λεγαμε να παω σπιτι με ταξι αποφασισε να με παει εκεινος.. Ηθελε να ακουσουμε κατι τραγουδια μαζι.. "Το επομενο αφιερωμενο!! , ειπε. "Σ`αγαπωωωωω σ`αγαπω για το τωρα το πριν το μετα και το παντα...!!"
24/3/12
Πηγα ξανα εκει.. Συναντηθηκαμε, πηγαμε σπιτι του.. Εκει μου εβαλε ενα τραγουδι.. Για τελευταια φορα - Βισση.. "Θες να κανουμε αυτο που λεει το τραγουδι..? Για τελευταια φορα να σ`αγκαλιασω να σε φιλησω να γινουμε βεγγαλικα.. Για τελευταια φορα να κανουμε ερωτα.." Ετσι και ειπαμε.. Αργα το βραδυ φευγοντας μου τραγουδουσε "Δεν χωριζουν ομως ετσι οι ζωες των ανθρωπων που αγαπηθηκαν με τοσο κοπο.." Μολις φτασαμε σπιτι μου, με αγκαλιασε, με φιλησε και μου ειπε.. "Σ`αγαπω..", "Και εγω..." του ειπα.. Εφυγα. Την επομενη μερα σιγοτραγουδουσα "Δεν χωριζουν ομως ετσι οι ζωες.." με δακρυα να κυλανε.. Το μονο που εχω τωρα απο εκεινον ειναι.. το αρωμα του.. και ενα κερι.. ενα κερι που μου εδωσε το τελευταιο μας βραδυ λεγοντας.. "Αυτο το κερι θελω να το αναψεις οταν βρεις εναν ανθρωπο που να αξιζει πραγματικα".. δεν με αφησε να το αναψω τοτε.. Δεν το εχω αναψει ως τωρα...
Το ονομα του Ντινος.. Το δικο μου Μαρια..